Sıcak bakışları, dua dolu dilleri, müşfik yüzleriyle hanelerimizin bereketi ve yılların yaşanmışlıklarına rağmen dev gibi yürekleriyle yaslanılacak dağlarımız olan, bizi var eden, bugünlere getiren yegâne varlıklarımız yaşlılarımıza olan minnetimizi, vefa borcumuzu ne yapsak ödeyemeyiz.
Bizler için ellerinden geleni yaparak, yürüdüğümüz yolları bizim için açtıklarında, ellerinden tutulmayı, saygı ve sevgiyi en çok hak edenler yine onlardır. Aklımızdan çıkarmamamız gereken bir şey var ki, hepimiz bir gün yaşlanacağız ve huzurlu bir yaşam alanını onlar için inşa etmekle mükellefiz.
Kalplerimizden kopup gelen en içten duygularla saygıyla önlerinde eğiliyor ve sağlıklı bir ömür dileklerimizle tüm yaşlılarımızın ellerinden öpüyoruz.